சினிமா விமர்சனம்: அசுரகுரு

மைசூரிலிருந்து சென்னை வரும் ரயிலில், ஒரு வங்கியின் பணம் பார்சலில் வருகிறது. அதைப் பாதி வழியிலேயே, ரயிலின் மீது ஓட்டையைப் போட்டு ஆட்டையைப் போடுகிறார் நாயகன். பிறகு, காரில் வரும் ஹவாலா பணத்தையும் பாதி வழியிலேயே டிக்கியைத் தெறிக்கவிட்டு அபேஸ் செய்கிறார். நல்ல நோட்டுகளைக் கள்ள நோட்டுகளாக டபுளிங் பண்ணும் ஒருவரின் பூக்கடையைத் தீக்கடையாக்கி, அங்கிருக்கும் நல்ல நோட்டுகளைக் களவாண்டு செல்கிறார். இப்படிப் பணமிருக்கும் இடமெல்லாம் தேடித் தேடி திருடும் நாயகன் யார், அவர் திருடுவதற்கான காரணம், திருடிய பணத்தை வைத்து என்ன செய்கிறார் என்பதே மீதிக்கதை!

‘ஜென்டில் மேன்’ காலத்திலிருந்தே பார்த்துச் சலித்த கதைதான். அதைச் சுவாரஸ்யமாகச் சொல்ல வேண்டும் என்ற எத்தனம் இயக்குநருக்கு இருந்திருந்தால், படம் சிறப்பாக வந்திருக்கும். ஆனால், ரயிலில் நாயகன் போட்ட ஓட்டையைவிட, பெரிய பெரிய லாஜிக் ஓட்டைகள் திரைக்கதையில். நாயகன் கொள்ளையடிப்பதிலிருக்கும் சின்ன சின்ன ஆச்சர்யங்கள்கூட இதனால் மங்கிப்போகின்றன. நாயகனுடைய கதாபாத்திர வடிவமைப்பு முற்றிலும் புதிது. அதை வைத்துக்கொண்டு விளையாட அத்தனை வாய்ப்பிருந்தும், `விளையாட மாட்டேன்’ என அடம்பிடிக்கிறார் இயக்குநர் ராஜ்தீப். கபிலன் வைரமுத்து மற்றும் சந்துரு மணிவாசகத்தின் வசனங்கள் சில இடங்களில் மட்டும் நச், பல இடங்களில் ப்ச்!