"என்னுடைய முதல் படத்தை எங்க குடும்பத்தில் நடந்த விஷயங்களை வெச்சே எடுக்கலாம்னு முடிவு பண்ணதுக்குப் பிறகு, அது ஒரு முழுக்கதையா இல்லை. தனி, தனி சம்பவங்களா இருந்துச்சு. அதுக்கு எப்படி திரைக்கதை எழுதுறது; இது ஒரு கதையா எப்படி மாறும்னு எனக்குள் ஒரு குழப்பம். சரி, முதல்ல இந்தச் சம்பவங்களை எல்லாம் யார்கிட்டயாச்சும் சொல்லலாம்னு நினைச்சப்பதான், நண்பர் பிருந்தா சாரதி ஊருக்கு வந்திருந்தார். அவர்கிட்ட எல்லாத்தையும் சொன்னதும், `இது நல்ல படமா வர்றதுக்குக்கான வாய்ப்புகள் அதிகம். உனக்கு இன்னும் எத்தனை சம்பவங்கள் தோணுதோ, அதையெல்லாம் எழுதி வை. இப்பவே அதை எப்படி திரைக்கதைக்குள்ள அடக்கணும்னு யோசிக்க வேணாம். எல்லா சம்பவங்களையும் எழுதுனதுக்கு அப்புறம், இதை எப்படி திரைக்கதையா மாத்தலாம்னு நாம பேசுவோம்'னு சொன்னார். பிருந்தா சாரதிகிட்ட மட்டுமல்லாமல், அப்போ என் ரூமுக்கு அடிக்கடி வர்ற வசந்த பாலன், மணி பாரதி, பாலாஜி சக்திவேல், நந்தா பெரியசாமினு எல்லார்கிட்டேயும் இந்தக் கதையைச் சொல்லுவேன். ஒவ்வொருத்தர்கிட்ட கதையைச் சொல்லும் போதும், ஒரு வேல்யூ பாயின்ட் படத்துல சேரும். இப்படி ரொம்ப நாளா பார்த்து, பார்த்து பண்ணதால இந்தக் கதையோட பலம் அதிகம்.

நான் இந்தக் கதையை எந்தத் தயாரிப்பாளருக்குச் சொன்னாலும், `என்னங்க படத்துல எந்தப் பிரச்னையும் இல்ல. படம் முழுக்கவே பாசிட்டிவ்வான ஆட்களா இருங்காங்க’னு சொல்லுவாங்க. பலர் அப்படி சொல்லியும் இந்தக் கதைக்குத் தேவையில்லாத விஷயங்கள் எதையும் நான் திரைக்கதைல சேர்க்கலை. ரொம்ப இயல்பா இருக்கணும்னு நினைச்சு நினைச்சுப் பண்ணேன். குடும்ப படங்கள்னா பக்கம் பக்கமா வசனம் இருக்கும்னு சொல்லுவாங்க; அதை இந்தப் படத்தில் தவிர்த்தேன். எமோஷனை திணிக்கக் கூடாதுனு முடிவு பண்ணேன். ஏன்னா, அந்த எமோஷனல் சம்பவங்கள் எல்லாமே எங்க வீட்ல நடந்திருந்ததுனால, அதை அப்படியே எடுத்தாப்போதும்னு நினைச்சேன். அப்படி எடுத்ததால்தான் அந்தக் காட்சிகளில் உயிர் இருந்துச்சு.’’

"இந்தக் கதையை நாம எடுத்தால் நிச்சயம் நல்லா வரும்னு நம்புனேன். ஏன்னா, அந்த எமோஷன்களுக்குள்ளதான் நான் வாழ்ந்தேன்கிறதால, இந்தக் கதையை நாம எடுத்தால், அதில் வேற எந்தப் படங்களின் சாயலும் வராதுனு எனக்கு நம்பிக்கை இருந்துச்சு. அதே நம்பிக்கை இந்தப் படத்தோட தயாரிப்பாளர் ஆர்.பி.செளத்ரி சாருக்கும் இருந்ததுனாலதான், அது படமாச்சு. அவரும் கூட்டுக் குடும்பம்கிறதால, இந்தக் கதையோடு ரொம்பவே கனெக்ட் ஆகிட்டார். முதல் முறை கதைகேட்கும் போது எந்தெந்த இடங்களில் அழுதாரோ, அதே இடங்களில் எல்லாம் அடுத்தடுத்து கதை கேட்கும் போதும் அழுதார். செளத்ரி சார் மாதிரி ஒரு கதை ஞானம் இருக்கிற தயாரிப்பாளர் அமையாமல் இருந்திருந்தால், `வானத்தை போல’ படத்துக்கு அப்புறம் இது படமாகி இருக்காது.’’

"இந்த 19 வருஷத்துல ’ஆனந்தம்’ படம் எப்போலாம் டிவியில போடுறாங்களோ, அப்போலாம் ஒரு புது ஆள் என்கிட்ட பேசிடுவார். இந்தப் படம் பத்தின அவரோட ஞாபகங்களை என்கிட்ட பகிர்ந்துப்பார். பல பேர், ``ஆனந்தம்’ மாதிரி இன்னொரு படம் எடுங்க’னு சொல்லுவாங்க. `ஆனந்தம்’ படத்துக்காக நான் எழுதி எடுக்காமல் போன காட்சிகளே ஒரு வெப் சீரிஸ் எடுக்கிற அளவுக்கு இருக்கு. நேரம் கிடைக்கிறப்போ, அந்தக் காட்சிகளை எல்லாம் எடுத்துப் படிப்பேன். இவ்வளவு விஷயங்களை எழுதி மட்டுமே வச்சிருக்கோமேனு தோணும். நேரம் சரியா அமைஞ்சா, `ஆனந்தம்’ படத்துக்கு முந்தைய பகுதியை படமா எடுக்கலாம்னு ஐடியா இருக்கு. நாங்க சின்ன வயசுல இருந்தப்போ நடந்த விஷயங்களை நேரம் கிடைக்கும்போது தொகுத்துட்டு இருக்கேன். அது எதிர்காலத்துல படமாகுதானு பார்க்கலாம்.

`ஆனந்தம்’ படம் ரிலீஸாகி 20-வது வருஷம் ஆரம்பிச்சிருக்க இந்த நேரத்துல நான் பலருக்கு நன்றிகள் சொல்லணும்னு ஆசைப்படுறேன். முதலில் கேமராமேன் வில்சன் சார். எனக்கு முதல் படம் இயக்கும்போது பல விஷயங்கள் தெரியாமல் இருந்திருக்கும். அதையெல்லாம் எனக்கே தெரியாமல் எனக்கு சொல்லிக் கொடுத்தார். உதாரணத்துக்கு ஒரு சீன் முடிச்சிட்டு அடுத்த சீனுக்கு கேமராவை எங்க வைக்கிறதுன்னு எனக்கு ஒரு குழப்பம் இருக்கும். அதை மத்தவங்களுக்கு காட்டிக்கொடுக்காமல், அவரே ஒரு இடத்துல போய் வைப்பார். அப்போ நான் புரிஞ்சுப்பேன்; அங்கதான் கேமராவை வைக்கணும்னு. இப்படி உட்கார வெச்சு பாடம் எடுக்காமல், வேலை நடக்கும்போதே எனக்குத் தெரியாததை எல்லாம் சொல்லிக்கொடுத்தார். அடுத்து இசையமைப்பாளர் எஸ்.ஏ.ராஜ்குமார் சார். இந்தப் படம் பண்ணும்போது அவர் செம பீக்ல இருந்தார். கம்போஸிங்கிற்கு டைம் வாங்குறதே ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கும். அப்படி பரபரப்பான வேலைகளுக்கு நடுவிலும் எனக்கு அற்புதமான பாடல்களைக் கொடுத்தார். அடுத்து வசனம் எழுதிய பிருந்தா சாரதி. `ஆனந்தம்’ படத்துல இருந்து இன்னைக்கு வரைக்கும் என்கூட சேர்ந்து வேலை பார்த்திட்டு இருக்கார். இப்படி ஓர் ஆள் கிடைக்கிறது ரொம்பக் கஷ்டம். ஒரு படத்துக்கு இயக்குநரா நான் எவ்வளவு உழைக்கிறேனோ, அதே அளவுக்கான உழைப்பை பிருந்தா சாரதியும் கொடுப்பார். தயாரிப்பாளர் ஆர்.பி.செளத்ரி சார், யுகபாரதி, பாலாஜி சக்திவேல், வசந்தபாலன், நந்தா பெரியசாமி, மணிபாரதி அப்புறம் இந்தப் படத்தில் என்கூட உதவி இயக்குநரா வேலை பார்த்த எல்லாருக்கும் நன்றிகளைச் சொல்லிக்கிறேன்.’’